chunter
chunter
(ˈtʃʌntə) orchunner
vb
informal (often foll by: on) Brit to mutter or grumble incessantly in a meaningless fashion
[C16: probably of imitative origin]
Collins English Dictionary – Complete and Unabridged, 12th Edition 2014 © HarperCollins Publishers 1991, 1994, 1998, 2000, 2003, 2006, 2007, 2009, 2011, 2014
chunter
Past participle: chuntered
Gerund: chuntering
Imperative |
---|
chunter |
chunter |
Collins English Verb Tables © HarperCollins Publishers 2011
Translations
chunter
[ˈtʃʌntəʳ] VI (Brit) (also chunter on) (= mutter) → murmurar; (= complain) → gruñir, refunfuñarCollins Spanish Dictionary - Complete and Unabridged 8th Edition 2005 © William Collins Sons & Co. Ltd. 1971, 1988 © HarperCollins Publishers 1992, 1993, 1996, 1997, 2000, 2003, 2005