Imbecilitate

Im`be`cil´i`tate


v. t.1.To weaken, as to the body or the mind; to enfeeble.
Webster's Revised Unabridged Dictionary, published 1913 by G. & C. Merriam Co.
References in periodicals archive ?
But now, by subverting the constitutions of the chapel, a number of singers had been placed in it, bypassing the audition process merely to please powerful patrons so that the total complement of singers was approaching 35, the majority of whom because of their weak voices were 'totally useless' as singers ('imbecilitate vocum ad cantandum penitus inutilis').
Ac propterea in eadem capella dictorum cantorum certus numerus hactenus determinatus non fuerit, nihilominus tamen a certis annis citra tot cantores magnatum et aliarum personarum favoribus et precibus eiusdem capellae constitutionum et statutorum forma non servata in dicta capella recepti immo intrusi fuerunt, quod ad presens numerum triginta quinque efficiant eorumque maior pars (quod non sine animi nostri displicentia referimus) est imbecilitate vocum ad cantandum penitus inutilis.